Próba wysiłkowa (na bieżni ruchomej lub specjalnym rowerze treningowym) pomaga w ustaleniu, czy trudności jakich pacjent doświadcza podczas wysiłku są wynikiem choroby niedokrwiennej serca. Wynik takiego badania może pomóc lekarzowi w decyzji, aby pacjent kontynuował badania dotyczące stanu ukrwienia mięśnia sercowego. Przykładowo, wynik badania na bieżni może być wskazaniem do koronarografii (LINK).
Jednocześnie taka próba pomaga ustalić poziom wysiłku, jaki pacjent po zawale może podejmować. Jest więc nieodzownym elementem przygotowania do tych etapów rehabilitacji ruchowej, które pacjent powinien wykonywać we własnym zakresie (etap 3. --> link). Dlatego próba wysiłkowa jest często wykonywana w sanatorium, jako zakończenie 2. etapu rehabilitacji po zawale serca.
Lekarz kardiolog zleca wykonanie próby wysiłkowej w zależności od indywidualnych wskazań, niemniej jednak takie badanie powinno być wykonywane nie częściej niż raz na pół roku.